Zakończył się już ostatni z etapów konkursu Tubądzin Design Awards’22.
Z przyjemnością prezentujemy wyłonionych zwycięzców w kategorii CultureFORM.
Ostatni z etapów potwierdził ogromne zaangażowanie świata architektury w projektowanie kultury przestrzeni, co zaowocowało nadesłaniem dwukrotnie większej ilości prac.
Prezentujemy ZWYCIĘSKĄ PRACĘ TRZECIEGO ETAPU w kategorii CultureFORM,
projekty zasługujące na wyróżnienie przez Organizatora konkursu i pokazania ich światu.
ZWYCIĘSKI PROJEKT
3 ETAPU
„Przestrzeń kontemplacji z funkcją wystawienniczą i kawiarnią”
Autorka projektu: Aleksandra Sitek, Polska,
Nagrody dla zwyciężczyni:
1000 EURO, promocja w Tubądzin Design Community, spersonalizowany wywiad na łamach Elle Decoration, publikacje w mediach branżowych, promocja na stronach partnerów konkursu, promocja w mediach społecznościowych organizatora oraz międzynarodowa promocja zwycięskiego projektu.
Opis projektu:
„Projekt przedstawia adaptację opuszczonych po II wojnie światowej pozostałości kościoła ewangelickiego we Wrocławiu, pochodzącego z ok. 1853 r. Po katastrofie budowlanej w 1991 r., w wyniku której zawalił się dach, obiekt pozostaje w ruinie. Inspiracją do stworzenia projektu jest niezwykły klimat miejsca. Widok na otwarte niebo oraz piękno starych murów dawnego kościoła wyzwala kreatywność, skłania do refleksji i wyciszenia. Zaprojektowana przestrzeń kontemplacji wykorzystuje potencjał miejsca z poszanowaniem jego historii i klimatu. Odpowiada na potrzeby współczesnego zabieganego człowieka, pielęgnuje jego stan duchowy oraz daje możliwość obcowania z kulturą, sztuką, naturą. Wnętrza oferują odpoczynek w kawiarni, kontemplację wystąpień muzycznych na żywo w wyeksponowanym miejscu dawnego ołtarza, uwrażliwiają na piękno naturalnego starzenia się materiałów. Projekt obejmuje cztery kondygnacje: – piwnicę z toaletami i magazynami – parter, na którym mieszczą się: klatki schodowe, windy, przestrzeń wystawiennicza ze strefą wypoczynkową oraz magazyny – piętro będące dawnym kościołem z kawiarnią i sceną – taras na dachu kaplicy dobudowanej do kościoła, przeznaczony do relaksu w otoczeniu zieleni, z widokiem na pobliską rzekę Oławę.”
Organizator konkursu dokonał dodatkowego wyboru prac:
WYRÓŻNIONE PROJEKTY:
Tytuł projektu: „Lwowskie krematorium”
Autorka projektu: Oksana Szumelda, Ukraina
współautorzy: Marian Shumelda, Kateryna Oliynyk, Natalia Nykolyshyn
Opis projektu:
„Projekt kompleksu krematoryjnego z kolumbarium i salą rytualną. Budynek krematorium ma kształt kwadratu, w którym wpisane jest koło. Gdzie kwadrat jest symbolem porządku i symbolizuje czteroetapowe podstawowe procesy życiowe: cztery pory roku, dni, cztery etapy życia – dzieciństwo, młodość, dojrzałość, starość. Okrąg jest symbolem nieba i słońca, nieskończoności i wieczności. Ucieleśnia i objawia istotę wieczności i skończoności, ich nierozerwalną jedność.
Poprzez swoje powstanie pokazuje nieskończoność w tym i gdzie początek zbiega się z końcem. Głównym wyborem produktu na elewację i wnętrza budynku są płytki Grupy Tubądzin. Ideą wnętrza jest spójność materiałów użytych na zewnątrz z tymi które wprowadziliśmy do projektu wnętrza”
Tytuł projektu: „Healing House”
Autor projektu: Niels Geers, Holandia
Opis projektu:
„Healing House jest projektem dyplomowym i został rozpoczęty przez kolegę, u którego zdiagnozowano guza mózgu. Podczas procesu chorobowo-rehabilitacyjnego zetknął się z ograniczeniami obecnej architektury opieki zdrowotnej. Dlatego stworzony został manifest opieki zdrowotnej, aby poprawić budynki opieki zdrowotnej. Healing House to moja reakcja na manifest. Co się stanie, jeśli pacjent zaprojektuje ośrodek zdrowia?
Healing House oferuje inne spojrzenie na opiekę. Tam, gdzie efektywność i technologia medyczna stanowią podstawę planów przestrzennych w większości kompleksów opieki, Healing House jest w pełni uzasadniony z perspektywy pacjenta. Budynek wyrósł z łóżka, a przestrzenie zostały dodane krok po kroku. Celem jest, aby każdy czuł się bardziej ludzki, każdy pacjent jest wyjątkowy i ma swoje własne potrzeby. Najważniejsze jest to, że Healing House przeplata się z lokalną kulturą.
Z jednej strony pasuje do historycznie uprawianej ulicy miasta Overtoom pod względem skali i materiału, a z drugiej strony pasuje do lokalnej kultury parkowej Vondelpark.
Park stanowił inspirację dla miękkiego i ciągłego języka projektowania kompleksu, a w szczególności wyłożonego kafelkami spa. Ze względu na prywatyzację służby zdrowia, wiele budynków służby zdrowia zostało zaprojektowanych jako wydajne maszyny, w których ubezpieczyciel określa jakość wrażliwego życia.
W Healing house jest to radykalnie odwrotne: tutaj mieszkaniec, jego krewni, a tym samym jakość życia są kluczowe na wszystkich poziomach skali.”
Tytuł projektu: „LICHT HAUS – Centrum Światła”
Autorka projektu: Kristina Busko, Polska,
Opis projektu:
„Światło dzienne jest elementem całkowicie niezależnym od projektanta, a mimo to, jest jego głównym narzędziem w kształtowaniu myśli architektonicznej. Relacja światła z materiałem bezpośrednio wpływa na odbiór architektonicznej formy bez względu na jego źródło. Niezależnie od tego czy jest ono naturalne, czy sztuczne, jego występowanie należy traktować na równi z materiałami występującymi w budownictwie takimi jak kamień, cegła, szkło, drewno, co doskonale opisuje Steen Eiler Rasmussen w swojej książce pt. “Odczuwanie architektury”. Według duńskiego architekta “Światło ma wielkie znaczenie w odczuwaniu architektury. Ten sam pokój może robić wrażenie zupełnie innej przestrzeni w zależności od wielkości i usytuowania jego otworów. Przesunięcie okna ze środka ściany na bok całkowicie zmieni jego charakter.” Nierzadko wchodząc do danej przestrzeni, powstaje wrażenie emocjonalne związane właśnie z barwą oraz natężeniem światła, czego odbiorca często nie jest świadomy. Licht Haus to projekt studyjny kompleksu budynków z wnętrzami wystawienniczymi, mający na celu ukazanie zmian emocjonalnych zachodzących u odbiorcy, w zależności od odziaływania światła dziennego i/lub sztucznego. Kompleks zakłada 6 stref: Centrum światła (A), Bibliotekę (B), Salę immersyjne (C), Restaurację (D), Patio zewnętrzne (E), Salę wystawiania podziemną (F), Obserwatorium (G). Założenie obiektu docelowo miałoby zostać wkomponowane w obszar Wyspy Szczytnickiej we Wrocławiu.”
Tytuł projektu: „Akkerman Fortress: A Reflection of Resilience”
Autor projektu: Bogdan Stoicescu, Rumunia
Opis projektu:
„Położony nad Dniestrem na północnym wybrzeżu Morza Czarnego Akkerman jest największą i najlepiej zachowaną średniowieczną fortecą na Ukrainie. Został zbudowany przez mołdawskiego władcę Stefana Wielkiego, w XV wieku naszej ery na pozostałościach starożytnego greckiego miasta Tyras. Twierdza była wielokrotnie atakowana, zdobywana i wzmacniana w swojej burzliwej historii przez Gotów, Hunów, Mongołów, Genueńczyków, Mołdawian, a później Imperium Osmańskie i Rosyjskie.
W świetle tragicznej wojny, która się rozgrywa, ten wielowiekowy pomnik, który przetrwał pomimo wszelkich przeciwności, może stać się symbolem odpornego oporu, a także schronieniem dla kultury, ponieważ wojna zagraża życiu ludzi i ich produkcji kulturalnej. Projekt ma na celu przekształcenie fosy twierdzy o głębokości 13 metrów, przestrzeni pośredniej, która straciła swoją pierwotną funkcję, w miejsce, które może chronić ludzi, cenne rzeczy i artefakty przed niebezpieczeństwami wojny, pozwalając kulturze manifestować się nawet w trudnych czasach.
600-metrowe zatopione przejście jest przewidziane, zamknięte dla ruchu kołowego i wyłożone polerowanymi płytkami porcelanowymi Tubadzin z kolekcji Onice Bianco i Boho, których estetyka i chromatyka przypominają wodę, która kiedyś wypełniała rów.
Otoczony ogrodem korytarzowym, zenitalne światło odbija artefakty na ceramicznej podłodze. Jego grube pigmentowane ściany z drewna i betonu są podnoszone łańcuchami, jak most bramny fortecy, gdy korytarz otwiera się, aby odsłonić swoje artefakty w czasach pokoju.”
