– Co było inspiracją do powstania Waszego projektu nagrodzonego w konkursie?
Pomysł stworzenia leśnego #azylu został zainspirowany aktualną sytuacją i powstał w czasie lockdownu oraz izolacji w 2020 roku . Dostrzegliśmy walory posiadania miejsca poza stałym miejscem zamieszkania, w którym można się schronić i spędzić czas tylko z najbliższymi. W kontekście pandemii jest to luksus, którego wartość mocno wzrosła. Dodatkowo projekt odpowiadał na hasła konkursu, na który został zgłoszony do TDA2020, czyli #nature #future #freedom. W kontekście pandemii projekt daje wolność w czasach niemożności podróżowania, jest ściśle związany z naturą oraz jest próbą dostosowania się do nowych zasad izolacji w życiu społecznym. Wielu z nas zaczęło pracować zdalnie, dlatego w naszym projekcie uwzględniliśmy możliwość wykonania pracy w takim trybie.
– Jakich wartości dostarcza ta przestrzeń?
W przypadku naturalnego krajobrazu o dużej wartości, istotna jest odpowiednia relacja z otoczeniem. Forma obiektu jest zdeterminowana przez ukształtowanie terenu, na którym została zaprojektowana. Całość jest znacznie podniesiona w stosunku do poziomu gruntu, częściowe oparcie stanowi naturalna skarpa. Wertykalnie kształtowana zabudowa może powstać na niewielkiej działce, założeniem projektowym była jak najmniejsza ingerencja w naturalne ukształtowanie brzegu zbiornika. Jednocześnie wzniesienie obiektu ponad poziom terenu stanowi ochronę przed zalaniem. Zastosowane materiały wykończeniowe stanowią neutralne tło dla otoczenia.
W prezentacji projektu dążyliśmy do przedstawienia genezy kolekcji “Cielo e terra“, czyli połączenia nieba i ziemi. Błękitne spokojne chłodne wnętrze w odcieniu Blu mat pozwala poczuć atmosferę spokoju i harmonii z otaczającą przyrodą. Wyważony kolor Marrone mat zastosowany na elewacji tworzy tło dla pięknego naturalnego leśnego krajobrazu. Tego typu materiały wykończeniowe są również wytrzymałe i nie wymagające skomplikowanej pielęgnacji, aby w poprawny sposób sprostać działaniu czasu i warunków atmosferycznych.
Przedstawione zabiegi projektowe miały na celu stworzenie obiektu, żyjącego w symbiozie z otoczeniem.
– Czym jest dla Was projektowanie tego typu obiektów, jakie towarzyszą emocje?
Przystąpieniu do prac nad nowym projektem zawsze towarzyszy ekscytacja. Z kontekstu zastanej przestrzeni oraz informacji o jej użytkownikach czerpiemy wytyczne co do funkcji i formy obiektu, są to podstawy, na których staramy się każdorazowo rozwijać nasze koncepcje. Staramy się nieustannie poszukiwać inspiracji i dobrych przykładów współczesnego projektowania. Nie chcemy podążać bezrefleksyjnie za trendami i modą, ale projektować rzeczy aktualne i jednocześnie ponadczasowe. Kierujemy się zasadą, że architektura to współtworzenie przestrzeni, dlatego ważne jest dla jakiego miejsca i dla kogo projektujemy.
– Komu dedykowana jest ta przestrzeń (rodzina, indywidualny inwestor, para etc.)?
Najbardziej komfortowo z przestrzeni skorzystają dwie osoby, w zaproponowanym układzie zaprojektowano podstawowe niezbędne do funkcjonowania elementy: łazienkę, miejsce przygotowania posiłków, sypialnię oraz miejsce do pracy.
Kluczowe dla układu jest wertykalne rozłożenie funkcji na antresolach, dzięki czemu całość można dowolnie aranżować, w zależności od potrzeb użytkowników. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby w miejscu przeznaczonym do pracy wygospodarować dodatkowe miejsca sypialne, dzięki czemu przestrzeń staje się funkcjonalna dla dodatkowych osób i pozwala zorganizować krótkoterminowy odpoczynek.
– Zdobycie Grand Prix TDA2020 wiąże się z możliwością wyjazdu, w tej edycji, w myśl hasła #freedom, mogliśmy samodzielnie wybrać cel podróży. Do wyboru było Abu Dhabi i Islandia.
Decyzja nie należała do łatwych, bo obydwie destynacje są kuszące. Islandia jest bliska naszemu sercu, ponieważ w okolicach wulkanu Hverfjall mieliśmy okazję zaprojektować koncepcję muzeum wulkanu. Wspólnie z Michałem Gawronem startowaliśmy w konkursie International Architecture Competition na projekt Iceland Volcano Museum, w którym zdobyliśmy wyróżnienie.
Praca nad tym konkursem sprawiła nam dużo przyjemności, dlatego na pewno kiedyś odwiedzimy Islandię. Tymczasem z Tubądzinem zwiedzimy Abu Dhabi, czego nie możemy się już doczekać 🙂
Pomysł stworzenia leśnej „oazy” został zainspirowany obecną sytuacją, związaną ze światową pandemią. Wszyscy dostrzegliśmy walory posiadania miejsca poza stałym miejscem zamieszkania, w którym można się schronić i odizolować z najbliższą rodziną.
Zaprojektowano samowystarczalną jednostkę z łazienką, miejscem przygotowania posiłków, sypialnią oraz miejscem do pracy. Funkcje rozłożone są na antresolach, każda z widokiem na jezioro i otoczenie. Układ można dowolnie aranżować i dzielić, w zależności od potrzeb użytkowników.
Zdecydowano wykorzystać płytki barwione w masie w kolorze Marrone mat i Blu mat z kolekcji Cielo e terra. Płytki wielkoformatowe na elewacji w kolorze Marrone mat w subtelny sposób nawiązują do otaczającej kolorystyki. Kubatura obiektu kształtowana jest w sposób wertykalny, co dodatkowo podkreślono przez ułożenie płytek na elewacji. Całość jest znacznie podniesiona w stosunku do poziomu gruntu, wykorzystując naturalne ukształtowanie terenu. Lekka konstrukcja drewniana budynku opiera się na stropie przenoszącym obciążenia na przypory oraz żelbetowy trzon z komunikacją pionową. Pod tarasem znajduje się zadaszone miejsce postojowe z własnym punktem ładowania samochodów elektrycznych.
Wnętrze zaprojektowano jako monochromatyczne, do wykończenia ścian i podłogi użyto płytek w błękitnym odcieniu Blu mat. Wszystkie dodatki dobrano pod kolor płytek, tak aby stworzyć wrażenie monochromatycznej spójnej przestrzeni, w której faktury i tekstury odgrywają główną rolę.
W prezentacji projektu dążono do przedstawienia genezy kolekcji „Cielo e terra” czyli połączenia nieba i ziemi. Błękitne spokojne chłodne wnętrze w odcieniu Blu mat pozwala poczuć atmosferę spokoju i harmonii z otaczającą przyrodą. Wyważony kolor Marrone mat tworzy tło dla pięknego naturalnego leśnego krajobrazu.
Marta Sowińska-Gąska – arch. w 2017 roku ukończyła z wyróżnieniem wydział architektury na Politechnice Poznańskiej, jej projekt dyplomowy Szpitala Pediatrycznego był nominowany do nagrody Miasta Poznania za wyróżniającą się pracę magisterską. Laureatka wielu konkursów w tym International Velux Award 2016: Daylight in buildings w regionie Eastern Europe & Middle East, Konkurs Dla Młodych Architektów Builder 2016, Koncepcja zagospodarowania placu Narutowicza w Łukowie. Praktykuje w zawodzie od 2014. Od 2018 współtworzy pracownię Gąska Studio.
Łukasz Gąska – arch. w 2017 roku ukończył z wyróżnieniem wydział architektury na Politechnice Poznańskiej, jego projekt dyplomowy był nominowany do nagrody Young Talent Architecture Award 2018 fundacji Miesa van der Rohe. Laureat wielu konkursów w tym International Velux Award 2016: Daylight in buildings w regionie Eastern Europe & Middle East, Konkurs Dla Młodych Architektów Builder 2016, Koncepcja zagospodarowania śródmieścia Miasta Gniezna. Zwycięzca Grand Prix Tubądzin Design Award 2018. Praktykuje w zawodzie od 2014. Od 2018 współtworzy pracownię Gąska Studio.