Pochodzący z Wietnamu Van Long Le, zwycięzca pierwszego etapu kategorii Future Now w tegorocznej edycji Tubądzin Design Awards udzielił nam odpowiedzi na kilka pytań dotyczących konkursu oraz jego podejścia do projektowania przestrzeni. Niech historia tego utalentowanego architekta zainspiruje was do stworzenia wyjątkowego projektu, który pozwoli wam zostać zwycięzcą drugiego etapu!
Pamiętajcie, że projekty możecie zgłaszać tylko do 31 października!
Jesteś na początku swojej kariery w architekturze, obecnie jesteś jeszcze studentem. Czy to jest twoje pierwsze duże wyróżnienie?
– Oprócz studiów na uniwersytecie, szczególnie interesuje mnie udział w różnych konkursach architektonicznych. Jednak jest to największy międzynarodowy konkurs, jaki wygrałem. To naprawdę wiele dla mnie znaczy.
Skąd Twoje zainteresowanie konkursem TDA oraz tematyką projektów dotyczących przyszłości? Czy często w swoich projektach starasz się odpowiedzieć na problemy pojawiających się zmian?
– Konkurs Tubądzin Design Awards jest wyjątkowym dorocznym wydarzeniem architektonicznym, o którym każda osoba związana z branżą z pewnością słyszała. O konkursie dowiedziałem się 2 lata temu z magazynu Arch Daily, a w tym roku wziąłem w nim udział. Zawsze interesowały mnie problemy otaczającego mnie świata, zawsze zastanawia mnie ich transformacja zarówno w najbliższej, jak i w bardzo odległej przyszłości. Poprzez projekty architektoniczne nieustannie weryfikuję własne obserwacje i badania, a także określam prognozy i kierunki ku bardziej zrównoważonej przyszłości.
W projekcie poruszyłeś zagadnienie modularności – czy według Ciebie architektura pójdzie w kierunku mobilności rozwiązań, łączenia życia prywatnego z życiem zawodowym? Szczególnie w kontekście obecnej pandemii i jej reperkusji?
– Architektura modułowa jest dobrym rozwiązaniem, biorąc pod uwagę elastyczne wymagania życiowe. Jednak podążam nie tylko w kierunku mobilności mechanicznej, ale również ku elastyczności natury i społeczeństwa. Weźmy za przykład osłabienie i samoregenerację naturalnych ekosystemów lub społeczności. W szczególności w sytuacji oddzielenia, ponownego połączenia i transformacji struktur przestrzennych, pracy i życia czy ekonomii i kultury, etc
Czego, według Ciebie najbardziej brakuje w dzisiejszej architekturze?
– Jak już wspomniałem, moim zdaniem elastyczność odgrywa szczególną rolę w zrównoważonym życiu. Współczesna architektura wymaga głębokiego zrozumienia i szacunku dla praw natury i społeczeństwa jako elementów kontekstu, jaki nas otacza. Unikam sztywności przy tworzeniu rozwiązań funkcjonalnych lub budowaniu konstrukcji.
W gronie 6 wyróżnionych prac w I etapie Future Now każda z nich pochodzi z innego miejsca na świecie i każda z nich ma wyjątkową formę. Myślisz, że pochodzenie ma wpływ na kształt i koncepcję Waszych projektów?
– W celu głębszego zrozumienia morza, rybaków, ich pracy i relacji sam wiodłem życie i pracowałem jako rybak. Myślę, że moje środowisko życia i doświadczenie architektoniczne znacznie wpłynęło na ukształtowanie mojej koncepcji w tym konkursie.
