Kolejny etap konkursu za nami, a wraz z nim pojawiły się nowe inspirację w każdej z kategorii.
Kategoria specjalna ma inspirować do projektowania przestrzeni pozwalającej na promowanie dziedzictwa kulturowego miast, państw, społeczności na świecie. Zwraca uwagę na detale, dziedzictwo pokoleń lub pokazuje nowe podejście do przestrzeni w jakich człowiek może obcować z kulturą.
Nadawanie nowego znaczenia obiektom, przedmiotom, tworzenie wspólnych przestrzeni pozwalających na edukację pokoleń i integrację, to kierunki zaznaczające się w 2 etapie konkursu TDA w kategorii CultureFORM.
Autorzy projektów pokazali w swoich projektach, jak otaczająca przestrzeń może wpływać na nasz sposób myślenia o tradycji, wartościach, obyczajach i miejscach sprzyjających celebrowaniu największej wartości jaką jest życie.
Prezentujemy ZWYCIĘSKĄ PRACĘ DRUGIEGO ETAPU w kategorii CultureFORM, oraz dwa projekty zasługujące na wyróżnienie przez Organizatora konkursu.
Zwycięzca 2 etapu:
Autor projektu: Yi Yang Chai (Malezja)
Zwycięska praca: „Lanterns in the woods”, nazwa inwestycji : Turkey Treehouse Park
Nagrody dla zwycięzcy:
1000 EURO, promocja w Tubądzin Design Community, spersonalizowany wywiad na łamach Elle Decoration, publikacje w mediach branżowych, promocja na stronach partnerów konkursu, promocja w mediach społecznościowych organizatora oraz międzynarodowa promocja zwycięskiego projektu.
Opis projektu:
Domek na drzewie jest symbolem życia na łonie natury. Jest to ukryta forma architektury, która reprezentuje sposób, w jaki żyli kiedyś ludzie. Wielkiej harmonii, obok natury i dzikiej przyrody. Położony w zielonym sercu Cekmekoy projekt przewiduje ekologiczne podejście do przestrzeni. Zaprezentowany jest jako Park Domków na Drzewie, aby zintegrować przyrodę będącą częścią miejskiego życia, dającą powiew świeżego powietrza w szybko rozwijającej się miejskiej przestrzeni. Pojawiło się pytanie, jak moglibyśmy połączyć sztuczne obiekty stworzone przez człowieka z naturą, którą zamieszkujemy jako kolektyw? W tej propozycji kultura jest zakotwiczona jako pomost wzmacniający współistnienie pomiędzy wytworem człowieka, naturą i ludźmi.
Zainspirowany konwergencją tożsamości kulturowej przez turecką lampę mozaikową, projekt serii domków na drzewie będzie przypominał gobelin latarni w lesie. Te domki na drzewie zapewniają kopertę istniejącym drzewom z lekkimi i minimalnymi konstrukcjami nośnymi, lekko dotykają krajobrazu. Kamuflują się w otoczeniu w ciągu dnia i świecą wśród zieleni w nocy.
Terytorium domków na drzewie jest dalej celebrowane poprzez różnorodną gamę modułów typologicznych. Nie uszkadzając ekosystemu i dzikiej przyrody, sieć architektoniczna odciska się na wcześniej istniejącej naturalnej tkance i zapewnia podróż cudów, aby uzyskać dostęp do krajobrazu.
Podsumowując, projekt stworzył sferę eksploracyjną poprzez przyjęcie kolektywizmu wśród artefaktów, natury i kultury.
Propozycja autora użycia produktów Tubądzin:
Kreacja Maciej Zień – Boho, KORZILIUS – Mountain Ash, KORZILIUS – Wood
WYRÓŻNIENIA
Wyróżnione prace przez Organizatora konkursu:
Autor projektu: Aman Tair (Pakistan)
Wyróżniony projekt: “Darya ki oat mein”(urdu) , nazwa inwestycji: An Inhabitable Wall
Nagroda dla autora wyróżnionego projektu: Promocja w Tubądzin Design Community, spersonalizowany wywiad na łamach Elle Decoration, publikacje w mediach branżowych, promocja na stronach partnerów konkursu, promocja w mediach społecznościowych organizatora oraz międzynarodowa promocja zwycięskiego projektu.
Opis projektu:
Projekt “Darya ki oat mein” (urdu) tłumaczy się „W objęciach rzeki” i interpretuje historyczną narrację Mauj Darya Ahata w kontekście miejskim Lahore. Pokazana praca proponuje miejski responsywny projekt “Ściany nadającej się do zamieszkania”, która działa jako publiczny interfejs dla mieszkańców Mauj Darya. Projekt składa hołd kontekstualnym i kulturowym korzeniom sufickiego świętego, Mian Mauj Darya, który uratował miasto przed przypływem rzeki, odwracając jej ciek wodny i jest tu pochowany. Nawet dzisiaj jego wierni składają hołd i ofiary, podróżując z całego kraju jako pielgrzymi, których wierzenia są nadal nienaruszone w epoce “racjonalności”.
Koncepcja liniowego muru jest metaforą sąsiedztwa Mauj Darya, które zostało poddane ogromnemu “szokowi miejskiemu”, wówczas, gdy tor kolejowy został ułożony na całym terenie, zakłócając i burząc wszystko, co było przed nami. Stąd alegoria interaktywnej ściany jest symbolem Ochrony, Dostatku i Wytrwałości dla ludzi, którzy obecnie mieszkają na obrzeżach tego masowego systemu “rozwoju”. „Darya ki oat mein”, projektuje wizję współdziałania społeczeństwa, przynależności kulturowej i antycznej opowieści, która jest wkomponowana w zbudowany artefakt.
Plan rozwoju projektu jest podzielony na 3 odrębne programy, odpowiadając na potrzeby wielu użytkowników. Komunikuje, że zrównoważony rozwój nie polega na greenwashingu, ale jest zakotwiczony w jego społeczno-ekonomicznej odpowiedzialności za środowisko.
Autor projektu: Farnaz Manzour (Iran)
Wyróżniony projekt: Port of cultures,
Nagroda dla autorki wyróżnionego projektu: Promocja w Tubądzin Design Community, spersonalizowany wywiad na łamach Elle Decoration, publikacje w mediach branżowych, promocja na stronach partnerów konkursu, promocja w mediach społecznościowych organizatora oraz międzynarodowa promocja zwycięskiego projektu.
Opis projektu:
Narysowaliśmy ten projekt w 2020 roku dla centrum kultury w Mariupolu na Ukrainie. Wygraliśmy konkurs i kiedy wszyscy przygotowywaliśmy się do rozpoczęcia budowy, Rosja zaatakowała. Teraz mieszkańcy dzielą się zdjęciami z projektu, mając nadzieję, że wojna wkrótce się skończy i być może pozostałe budynki i miasto odrodzą się przy użyciu tego samego rozwiązania. Opis projektu jaki chcemy przedstawić: “Ta strona jest częścią historii miasta, a istniejący budynek był częścią kilku ważnych wydarzeń. Opierając się na głosach ludzi wiemy, że wolą utrzymać budynek takim, jaki jest.
Z drugiej strony miasto potrzebuje nowego budynku z nowymi przestrzeniami, zwłaszcza kulturalnymi. Jak więc moglibyśmy wprowadzić nowe przestrzenie do istniejącego budynku? Zastanawialiśmy się nad tym i dlatego postanowiliśmy zachować kopertę istniejącego budynku i umieścić w nim szklane pudełko wypełnione nowymi przestrzeniami.
W rezultacie mamy budynek ze starą, znajomą fasadą. W niektórych punktach szklane pudełko może „rozbić” ścianę, dzięki czemu przezroczystość zapewnia wizualne połączenie między wnętrzem a zewnętrzem. Wzmocniliśmy kopertę metalową konstrukcją, która jest również konstrukcją dla nowego budynku. Projekt poprawi wrażenia i odbiór miejsca przez odwiedzających w przestrzeni kulturalnej, tworząc przestrzenie do edukacji, miejsca dla restauracji i działań społecznych, jednocześnie lepiej integrując budynek z miastem.”
